Eigenlijk is het haast onmogelijk om op zo’n jonge leeftijd met de toekomst bezig te zijn. Kinderen zijn bezig met het nu, en genieten van wat later ‘de beste tijd van hun leven’ blijkt te zijn geweest. Iets waar wij als volwassenen ze maar al te graag aan helpen herinneren. En toch moeten ze in hun hoofd al tien jaar verder zijn.

Welke richting gaan ze op? Willen ze heel rijk worden en gaan ze met deze mindset op zoek? Worden ze door de media onbewust beïnvloed en gaan ze een richting in waarvan ze eigenlijk niet weten of ze er wel volledig achter staan, of dit wel iets is wat bij ze past? Of misschien krijgen ze van iedereen te horen dat het beroep dat ze echt graag willen uitoefenen geen of niet voldoende geld zal opleveren.

Stel je voor: je volgt de media of de adviezen van mensen om je heen. Je hebt je studie afgerond en een baan gevonden. Na een paar jaar merk je dat dit beroep jou niet gelukkig maakt, dat dit niet bij je past. Je gaat op zoek naar iets anders, iets wat wel bij jou past. Dit besef zal waarschijnlijk pas na een paar jaar komen. Je zoekt en vindt een opleiding waar je zelf volledig achter staat en kunt eindelijk met veel passie, plezier en trots praten over jouw baan. Inmiddels ben je wel een aantal jaar verder en heb je een dubbele studieschuld…

Waarom draaien we het proces niet om? Waarom gaan we niet onderzoeken welke beroepen en richtingen er zijn, en hoe mensen in het werkveld deze beroepen ervaren. Is het echt wat we ervan verwachten en worden we er enthousiast en gemotiveerd van? Er zijn zoveel gepassioneerde mensen die hun kennis en ervaring over hun beroep met alle liefde willen delen. Laten we daar gebruik van maken en laten we er alles aan doen om er voor te zorgen dat de kinderen de juiste richting kiezen en met plezier naar school en uiteindelijk naar hun werk gaat.

We gaan dit traject samen aan en zorgen ervoor dat de kinderen enthousiast en gemotiveerd aan hun toekomst kunnen werken!